- tįsterėti
- tį́sterėti, -ėja (-i, -ia NdŽ, KŽ), -ėjo Š 1. žr. tįstelėti 1: Ana tįsterėjo drabužį ma[n] J. Muni tį́sterėjo kažin kas iš užpakalio, aš ir išsigandau KlvrŽ. 2. intr. G117 šmėsterėti: Nes negerai besapnuojant man tįsterėjo pro akis lyg nei kruvina struoga MitI79(Klp). 3. Vdš žr. tįstelėti 5: Par vienus metus tik tį́sterėjo berniokas Ds.
Dictionary of the Lithuanian Language.